Μια πόλη, μια αγάπη…Νέα Υόρκη πόλη αγαπημένη, ξεχωριστή και ιδιαίτερη !! Είναι μεγάλη, τεράστια, με ατέλειωτους δρόμους που δύσκολα θα τους περπατήσεις μέχρι το τέλος τους, όμως εύκολα θα τους “μετρήσεις” και θα τους ανακαλύψεις. Είναι ψηλή, με τους ουρανοξύστες να “τρυπούν” τα σύννεφα και να μιλούν με τα αστέρια. Γι΄αυτό καλύτερα να περπατάς με το κεφάλι ψηλά, έτσι της πρέπει. Πολύβοη και φασαριόζα, με ένα πλήθος που δεν σταματά να κυκλοφορεί νύχτα, μέρα. Με φωνές και μουσικές που σταματημό δεν έχουν. Με κίτρινα ταξί, που την κάνουν αναγνωρίσιμη, με λιμουζίνες αλλα και ποδήλατα…Μια πόλη ζωντανή που ποτέ δεν κοιμάται !! Φωτεινή και λαμπερή με εκατομμύρια λαμπιόνια, μα και πολλές σκοτεινές γωνιές. Ελεύθερη και απελευθερωμένη, σε κάνει “δικό” της, γιατί δεν την νοιάζει ποιός, απο που και τι είσαι και με ευγένεια σε βοηθά σε ότι ζητήσεις. Είναι όμορφη και πλούσια…μα φτωχική και άσχημη παράλληλα.
Είναι που όλοι αποφάσισαν πως θα νηστέψουν…Είναι που σκέφτηκα, πως με “παίρνει” για μια ακόμη αμαρτία…
Υλικά :
Εκτέλεση :
Σε ένα μεγάλο σκεύος, βάζω όλα τα υλικά και ζυμώνω καλά για να ενωθούν. Αφήνω να “ξεκουραστούν” για λίγη ώρα και μετά πλάθω σε μικρά κεφτεδάκια. Πριν τα τηγανίσω σε καυτό λάδι, πανάρω μερικά με σουσάμι και τα υπόλοιπα με αλεύρι. Τα συνοδεύω με έτοιμες πίτες που έχω ζεστάνει στον φούρνο, με δροσερή μαϊντανοσαλάτα* και με γιαούρτι “σκορδομυριστό”.
*Για την μαϊντανοσαλάτα, ψιλοκόβω ένα ματσάκι μαϊντανό, 1/2 ματσάκι δύοσμο και 2 ψητές πιπεριές Φλωρίνης. Προσθέτω 2 τομάτες, 1/2 αγγούρι, 1 κόκκινη πιπεριά (όλα σε κύβους), 1/2 φλυτζάνι κουκουνάρι καβουρδισμένο, αλάτι-πιπέρι. Ραντίζω με ελαιόλαδο και λεμόνι και τα ανακατεύω καλά.